دینگ دانگ
« در هیچ آفریده در این ره
در ناگرفته حرفی اما،
و کارگاه گناهان
باز است همچنان
وز آنچه گفته‌اند و نگفته‌اند
وز رنج هر گروه هویدا است
یک نکته بی‌خلافی پیداست:
تا آدمی ز دل نزداید
زنگ خیال پوچ،
شایسته‌ی نیاز نگردد.»
نیما.
« در هیچ آفریده در این ره
در ناگرفته حرفی اما،
و کارگاه گناهان
باز است همچنان
وز آنچه گفته‌اند و نگفته‌اند
وز رنج هر گروه هویدا است
یک نکته بی‌خلافی پیداست:
تا آدمی ز دل نزداید
زنگ خیال پوچ،
شایسته‌ی نیاز نگردد.»
نیما.
مرسی که واسم کامنت گذاشتی.ایشالا همیشه خوب باشه حالت
قربونت برم. تو هم همینطور.
میشه لطفا شعر رو تفسیر کنید
من نفهمیدم
اسم این شعر ناقوسه. در قسمتی از شعر که این مصراع‌هارو در خودش داره از این حرف میزنه که دینگ دانگ ناقوس، ناگفته‌هایی در خودش داره. وقتی که فکرتو از جمله‌ساختن متوقف می‌کنی، ذهنت به ساختن جمله‌های تازه‌تری رو میاره، جمله‌هایی که نه از جایی شنیدی و نه در جایی خوندی. و تو اینکارو میتونی با تمرکز بر صدای ناقوس، یک موسیقی و یا حتی صدای دم و بازدم‌هات انجام بدی.
تا آدمی ز دل نزداید
زنگ خیال پوچ،
شایسته‌ی نیاز نگردد
عالی
جالب اینکه با خوندن دوبار‌ه‌ش در کامنت تو، تونستم معنی درست «زنگ» رو بفهمم.