• انسان مفلس و تهیدستی که به توانمندی و ثروتمندی وانمود کند.
و برعکس آن؛
• توانگری که تظاهر به تنگدستی و بینوایی کند.
مثال:
بدانسان که هستی چنان می نمای / مزن هرزه لاف و ختنبر مباش (فرخی: ۴۵۳ ).
و آن را که نوایی نباشد، چاره و سامان و توانی هم نیست.اهمیت سخن گفتن. در تاثیر و تاثر بودن.